وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صلایه کردن

[مص.م ]

(سه لایه کەردەن ـ selayekerden)

سووینه وه ی ده رمان یان شتێکی دی له سه ر به رد یان له ها وه ند ا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صلح کردن

[مص.م ]

(سولح که رده ن - sulĥkerden)

سوڵح که رده ن،مه سڵه تکردن، ئاشتی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صورت دادن

[مص.م ]

(سووره ت داده ن ـ sûret daden)

ئه نجامدانی کارێک، ته واوکردنی کارێک، ده رهێنانی شتێک به شێوه یه ک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صورت کردن

[مص.م ]

(سووره ته که رده ن ـ sûretekerden)

وێنە کێشان، نیگار کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضرب خوردن

[مص.ل ]

(زه رب خورده ن ـ zerbxûrden)

ئازاردیتن،جه زره به خواردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضرب دیدن

[مص.ل ]

(زه رب دیده ن ـ zerb dîden)

ئازاردیتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضرب زدن

[مص.م ]

(زه رب زه ده ن ـ zerb zeden)

لێدان، لێدانی که سێک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضررزدن

[مص.م ]

(زه ره رزه ده ن - zerer zeden)

زیان لێدان ، خه ساره ت لێدان .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضررکشیدن

[مص.ل ]

(زه ره ر که شیده ن - zerer keșîden)

زه ره ر کردن،خه ساره ت کردن، زیان کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرازیدن

[مص.م ]

(ته رازیده ن ـ terazîden)

ڕازاندنه وه،رێکخستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرح افکندن

[مص.م ]

(ته ره ئه فکه نده ن ـ terhefkenden)

نه خشه دانان، بناغه دان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طعنه زدن

[مص.م ]

(ته ئنه زه ده ن ـ te’ne zeden)

سه ر کۆنه کردن،ئاژنکردن،تانه لێدان،لۆمه کردن، لێدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلا کردن

[مص.م ]

(تیلا که رده ن ـ tilakerden)

چه ور کردن،تێ هه ڵسوون ، پێداماڵین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلبیدن

[مص ]

(ته له بیده ن ـ telebîden)

داواکردن، خواستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع بردن

[مص.ل ]

(ته مه ء بورده ن ـ teme’ burden)

ته ماحکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طمع کردن

[مص.ل ]

(ته مه ء که رده ن ـ teme’ kerden)

ته ماح کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طنز کردن

[مص.م ]

(ته نز که رده ن ـ tenz kerden)

ته وس پێ کردن ع گاڵته پێکردن، ناز کردن و خۆنواندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طول دادن

[مص.م ]

(تول داده ن ـ tûl daden)

تول پێدان، درێژ پێدان، دواخستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طول کشیدن

[مص.ل ]

(تول که شیده ن ـ tûl keșîden)

درێژ کێشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاجز آمدن

[ص.ع ]

(ئاجیزئامه ده ن ـ aciz ameden)

بێ توانا بوون ، نه خۆش که وتن، ماندوو بوون، بێتاقه تانه ، زه بوونانه.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان