تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داعی
[ا.فا.ع ]
(دائی - 'da)
خوازیار، دوعاکار، داواکار، کەسیک که خەلکی بو سەر دین و ئاینی خوی بانگ بکات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
داعیه
[ا.فا ]
(دائییه - da ' iye)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تداعی
[مص - ع ]
(تەدائی - teda’ î)
شەڕ کردن، بانگکردنی یەکدی، به مانایەکەوه پەی بردن به مانایەکی دی. مانایەک، مانایەکی دیت وەبیر بێنێتەوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متداعی
[ا.فا.ع ]
(موتەدائی - muteda’î)
دوو تەرەفی شەڕو دەعوا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مداعبە
[مص. ل ]
(مودائه‌به‌ - muda᾿ebe)
شۆخی کردن، سوعبەتکرن، گەمەکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ابتداع
[ع - مص - م ]
(ئیبتیداء - ibtida)
داهێنان، داهێنانی شتێکی تازە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ابداع
[ع - مص - م ]
(ئیبداء - ibda,)
ئەفراندن، داهێنان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ارتداع
[ع - مص - ل ]
(ئیرتیداء - irtada’)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خداع
[مص.م - ع ]
(خیداء - xida’)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خداع
[ص.ع ]
(خەدداء - xedda’)
فریوکار، فێڵباز، زۆر فێڵباز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صداع
[ا.ع]
(سوداء ـ suda’)
ژانه سه ر، سه ر ئێشه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وداع
[ا. مص ]
(ڤەداء - veda᾿)
دوعاخوازی، خوا حافیزی، بەڕێکردن، ماڵئاوایی.