تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوشه
[ا ]
(خوشە - xûşe)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوشه چین
[ص.فا ]
(خوشە چین - xûşeçîn)
خۆشەچین، هێشوکەر، گوڵچین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوشوقت
[ص ]
(خوش ڤەغت - xûşvext)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوشگل
[ص ]
(خوش گیل - xûşgil)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوشگو
[ص.فا ]
(خوش گو - xûşgû)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوشگوار
[ص ]
(خوشگوڤار - xûşguvar)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوشیدن
[مص.ل ]
(خوشیدەن - xûşîden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اهنوخوشی
( (ئوهنوخووشی - uhnüxuşî))
پیشەوەر، ئەهلی پیشە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دلخوش
[ص. مر ]
(دیل خوش - dil xus)
شاد، دلخوش، خوشحال، رازی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جاخوش کردن
[مص ]
(جا خوش که رده ن - caxûş kerden)
جێ خۆشکردن, زۆرمانه وه لە جێ یه ک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دستخوش
[ص. مر ]
(دەست خوش - dest xus)
ژیردەسته، زەبوون.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سرخوش
[ص. مر ]
(سه رخوش - serxûş)
سه رخۆش، مه ست، که یفخۆش، خۆشحاڵ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مروخوش¬
[ا ]
(مه‌رڤخوش - mervxûş)
ڕووەکێکە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
میخوش
[ص ]
(مەیخوش - meyxûş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ناخوش
[ص ]
(ناخووش - naxûş)