وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حانات

[ا. ع ]

(هانات - hanat)

مەیخانان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حانوت

[ا. ع ]

(هانوت - haunt)

دوکان، موغازە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حانە

[ا. ع ]

(هانە - hane)

مەیخانە، دوکانی مەیفرۆشی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روحانی

[ص. ن ]

(رووهانی - rûhanî)

ڕوحانی، پێشه وای ئاینی، زانای ئاینی، خواناس و ئه هلی سۆفیاتی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روحانیت

[ا. ع ]

(رووهانییه ت - rûhanîyet)

ڕوحانیه ت، مه زه ب و رێبازی ئه وانه ی که به ماددی بوونی روح قایل نین، ته قواو پاکی، خواناسی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روحانیون

[ا. ع ]

(روهانییون - rûhanîyûn)

زاناو داناو پێشه وایانی ئاینی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریحانه

[ا. ع ]

(ره یهانه - reyhane)

چه پکه رێحانه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریحانی

[ص. ن ]

(ره یهانی - reyhanî)

شه رابی پاڵێوراو، باده ی ساف، جۆره خه تێکی ئیسلامییه که (ابن بواب) دایهێناوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صبحانه

[ا.مر ]

(سوبحانه ـ subĥane)

تاشت،قاوەڵتی، خواردنی به یانی ، ژەمی به یانیان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طحانت

[ا.مص.ع ]

(تیهانت ـ tihanet)

ئاشته وانی ، لووینه یی ، ئارد فرۆشی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فاتحانە

[ق ]

(فاتیهانە - fatihane)

سەرکەوتووانە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مسیحانفس

[ص. مر ]

(مەسیهانەفەس - mesîhanefes)

ئەوەی هەناسەو نەفەسی وەکو عیسای هەبێ کەمردوو زیندوو بکاتەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

الحان

[ع - ا ]

(ئەلهان - elhan)

ئاواز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

امتحان

[ع - مص - م ]

(ئیمتیحان - imtihan)

تاقیکردنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خوش الحان

[ص ]

(خوش ئەلهان - xûş elhan)

خۆش ئاواز، دەنگخۆش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رجحان

[مص. ع ]

(روجهان - ruchan)

ئه فزه لیه ت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رجحان یافتن

[مص. ل ]

(روجهان یافته ن - ruchan yaften)

ته فه وق په یدا کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریحان

[ا ]

(ره یهان - reyhan)

ڕێحانه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبحان

[مص. ع ]

(سوبحان - subhan)

خواوه ندی پاک و بێگه ردو بێ خه وش له هه ر عه یبێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرحان

[ا. ع ]

(سیرهان - sirhan)

گورگ، شێر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طحان

[ص.ع ]

(ته هان ـ teĥan)

ئاشه وان، لووینه، ئاردفرۆش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فرحان

[ص. ع ]

(فەرهان - ferhan)

شاد، بەکەیف، دڵخوش.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان