تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تمنه
[ا ]
(تەمەنه - temene)
دەرزی لێفەدرون، دیلوان،دلیوان، تەبەنه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تمنی
[مص. ع ]
(تەمەننی - temennî)
خۆزیا خواستن، ئارەزووکردن، تەمەناکردن، ئاواتخوازی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
استمناء
[ع - مص - ل ]
(ئیستیمناء - istimna’)
دەستپەڕ، خۆڕەحەت کردن بە دەست، دەستگان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
حاجتمند
[ص. مر. ع ]
(هاجەت مەند - hacet mend)
حەوجەمەند، ئحتیاج.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سعادتمند
[ص. مر ]
(سه ئاده ت مه ند - se’adet mend)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شرافتمند
[ص.مر ]
(شه رافه تمند - șerafetmend)
ڕه سه ن و نه جیم ، ئبڕوومه ند..
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شرافتمندانه
[ق.ص ]
(شه رافه تمه ندانه - șerafetmendane)
ئابڕومه ندانه ، سه ربه رزانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
غیرتمند
[ص. مر ]
(غەیرەت مەند - xeyret mend)
بەغیرەت، غیرەتدار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متمنی
[ا.فا.ع ]
(موتەمەننی - mutemennî)
تەمەناکار، هیوادار، ئاواتخواز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متمنیات
[ا.ع ]
(موتەمەننیات - mutemennizat)
ئاوات و ئارەزووان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مستمند
[ص ]
(موست مه‌ند - must mend)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کشتمند
[ا. ص ]
(کیشتمەند - kiştmend)
زەوی چڵنراو.