وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طباع

[ص.ع ]

(ته یباء ـ tebba’)

چاپکار، ته مغه چی ، شمشێر ساز ، گۆزه گه ر، خودان ته بیعه تی زیره ک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طباعت

[ا.ع ]

(تیبائه ت ـ tiba’et)

پیشه ی چاپکردن، هونه ری چاپ، شمشێرسازی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طباق

[مص.م.ع ]

(تیباغ ـ tibax)

پێکگرتنی دوو شت، به رانبه ر ، سنعه تێکی شیعرییه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبایع

[ا.ع ]

(ته بایء ـ tebayî’)

ته بیعه ت، سروشت ، خوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبایعی

[ص.ن.ع ]

(ته بایئی ـ îtebayî’)

جۆره فه لسه فه یه ک بوو که ته بیعه تی به خوڵقێنه ری جیهان ده زانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبیبانه

[ق ]

(ته بیبانه ـ tebîbane)

پزیشکانه ، وه کو پزیشکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرب آباد

[ا.مر ]

(ته ره ب ئاباد ـ terb abad)

شوێنی ته ره ب و شادی ، جێی به زم و خۆشی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلباء

[ا.ع ]

(توله بائ ـ tuleba’)

داواکاران،خوازه لۆکان،سووربوون له سه ر داواکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طنبار

[ا.ع ]

(تینبار ـ tinbar)

ته موره.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طیبات

[ص.ع ]

(ته ییبات ـ teyyîbat)

پاک و خاوێنان، حەڵاڵ و ره وا، قسه ی چاک و خۆش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ظباء

[ا.ع ]

(زیباء ـ ziba’)

ئاسک، ئاسکان،مامز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ظرباء

[ا.ع ]

(زیریاء ـ zirba’)

ڕسک،جرجه کوێره ،راسو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عالی تبار

[ص.مر ]

(ئالی ته بار - alî tebar)

وه چا خزاده،نه جیمزاده،خانه دان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عباء

[ا.ع ]

(ئه با ؤ ـ eba’)

عه با.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عباب

[ا.ع ]

(ئه با ب ـ ebab)

ئاو خواردنه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عباب

[ا.ع ]

(ئو با ب ـ ubab)

لافاوی گه ورهع شه پۆلی ده ریا، پێل.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عباد

[ا.ع ]

(ئیبا ب ـ ibab)

کۆیله، به ند.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عباد

[ا.ع ]

(ئوببا ب ـ ubbab)

عیبا ده تکاران، خواپه رستان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عبادت

[مص.م.ع ]

(ئیباده ت ـ ibadet)

تاعه تکردن، خواپه رستن، مالکه چ کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عبادت نما

[ص.فا ]

(ئیباده نوما ـ ibadet numa)

خواپه ره ستی ریاکار،که سێک هه ر بۆ ناو عیباده ت بکات و خۆی پێوه بابدا.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان