وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صباوت

[ا ]

(سیباوه ت ـ sibavet)

منداڵیه تی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صبایا

[ا ]

(سه بایا - sebaya)

کیژۆڵان، کوچۆڵان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صحبان

[ص.ع ]

(سوحبان ـ suĥban)

هاوڕێ،یارو یاوه ر، هاونشین، هاوده م (بۆکۆ).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صهباء

[ص.ع ]

(سه هباء ـ sehba’)

سوروسپی، تێکه ڵ، شه رابی سورباوی ترێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضباب

[ا.ع ]

(زه باب - zebab)

ته مومژ، ته متومان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضبار

[ا.ع ]

(زوبار ـ zubar)

کتێبان، ئیزباره، فایل.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضباط

[ا.ع ]

(زوببات - zubbat)

پارێزه ران،حاکمان،ئه فسه ران،به هێزان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضباع

[ا.ع ]

(زیباء - ziba’)

کەمتاران،قه متاران،کەمتیاران.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضبان

[ا.ع ]

(زوببان - zubban)

مارمێلکان، بزن مژه کان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضربات

[ا.ع ]

(زه رەبات ـ zerbat)

لێدان،جه زره به.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضربان

[مص.ل.ع ]

(زه ره بان ـ zereban)

لێدان، لێدانی، دڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طاباق

[ا.ع ]

(تاباغ - tabax)

تابوگ،خشتی،سوره وه کراو،که رپووچ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طاس کباب

[ا.مر ]

(تاس که باب ـ taskebab)

تاس که بابی، جۆره خواردنێکه به گۆشت و په تا ته و پیازو به هارات دروست ده کرێت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طاسباز

[ص.فا ]

(تاسباز ـ tasbaz)

که سێک زارێن بکات ، قومار کردن ، حیله باز .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طاقباز

[ا.مر ]

(تاق باز ـ taxbaz)

له سه ر گازی پشت،به پشتا خه وتن، به پشتا پاڵ که وتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبابت

[ا.ع ]

(تیبابه ت ـ tibabet)

پیشه ی پزیشک، پزیشکی، ده رمانکردن و جۆری مالیجه ی نه خۆ شینی جۆراوجۆر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طباخ

[ص.ع ]

(ته بباخ ـ tebax)

ئاشچی ، چێشتکه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طباخت

[ا.ع ]

(تیباخه ت ـ tibaxet)

ئاشچێتی،چێشتچێتی ، پیشه ی چێشتچی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طباخه

[ا.ع ]

(توباخه ـ tubaxe)

که ف و چه وری سه ری مه نجه ڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طباع

[ا.ع ]

(تیباء ـ tiba’)

سروشت، ته بیعه ت ، خوو.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان