وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

واداشتن

[مص. م ]

(ڤاداشتەن - vadaşten)

حەپس کردن، ناچارکردن، دانانی کەسێک لەسەر کارێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

واشامە

[ا ]

(ڤاشامە - vaşame)

لەچک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

واشدن

[مص. ل ]

(ڤاشودەن - vaşuden)

کرانەوە، جیابوونەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

واشر

[ا. انگل ]

(ڤاشیر - vaşir)

واشەر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

واشنگ

[ا. ص ]

(ڤاشەنگ - vaşeng)

کەسێک لە مانگی رەمەزاندا خەڵکی بۆ پارشێو خەوەر بکاتەوە. پاسەوان، گەورەی پاسەوانان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

واشی

[ا. فا. ع ]

(ڤاشی - vaşî)

دوو زمان، قسە هێنان و بردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

واشە

[ا ]

(ڤاشە - vase)

واشە، باشو، باشوکە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاداشن

[ا. مص ]

(پاداشەن - padaşen)

پاداشت، رۆژی قیامەت، پەسڵان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاراشوت

[ا ]

(پاراشوت - paraşût)

پەڕەشتووت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشا

[ا ]

(پاشا - paşa)

نازناوێکی لەشکری و کارگێڕییه که سوڵتانانی عوسمانی دەیاندا به موسئوولانی ژێر دەستی خۆیان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشان

[ص. فا ]

(پاشان - paşan)

له حاڵی رشتن¬دا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشنده

[ا. فا ]

(پاشنده - paşinde)

ڕشێنەر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشنگ

[ا ]

(پا¬شەنگ - paşeng)

هێشووەترێ، بۆڵەترێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشویه

[ا ]

(پاشوویه - paşûye)

ئاوی گەرمی خاڵیسه، یان ئاوی گەرمی خوێیاوی بۆ شۆردنی پێی نەخۆش، شوێنی پێ شتن له قەراخی حەوز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشیب

[ا ]

(پاشیب - paşîb)

پله، پێپیلکەی ئاوی حەوز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشیدن

[مص ]

(پاشیدەن - paşîden)

وەشاندن، رشتن، تۆودان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشیده

[ا. مف ]

(پاشیده - paşide)

ڕژاو، بڵاوکراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاشیر

[ا ]

(پاشیر - paşîr)

حەوزی ژێر شێرەی ئاو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پراشیدن

[مص ]

(پەراشیدەن - peraşîden)

پەریشان کردن، بڵاوکردنەوه، پەراگەندەکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پراشیده

[ا. مف ]

(پەراشیده - peraşîde)

پەریشان، بەفیڕؤچوو، پەراگەندەبوو.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان